Στις 27 Απριλίου 1925 υπογράφεται στην Ελλάδα το διάταγμα για την ίδρυση Επαγγελματικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και το Βόλο.
Τον Απρίλιο του 1925 ιδρύθηκε με νόμο το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών αρχικά ενιαίο ως Επαγγελματο-Βιοτεχνικό και από το 1940 ως αμιγώς Επαγγελματικό Επιμελητήριο. Είχαν προηγηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, έντονες πιέσεις και αγώνες από τα σωματεία των Επαγγελματιών – Bιοτεχνών και από τη ΓΣΕΒΕ (σήμερα ΓΣΕΒΕΕ), ώστε η νομοθεσία να ξεχωρίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της εποχής από τις μεγάλες, δεδομένου ότι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είχαν διαφορετικό πλαίσιο συμφερόντων και δράσης και απαιτούσαν να διαρθρωθούν ειδικές αναπτυξιακές, φορολογικές και κοινωνικές πολιτικές.
Η ίδρυση των επαγγελματικών και βιοτεχνικών επιμελητηρίων κατοχυρώθηκε με το Νόμο υπ’ αριθμ. 3305/ ΦΕΚ 93/14.4.1925. Στο δε Άρθρο 15 καθορίστηκαν οι βασικοί τους σκοποί τους όπως:
«Μελετώσιν είτε οίκοθεν, είτε τη προσκλήσει αρχών παν ζήτημα συνεχόμενον με τα συμφέροντα των βιοτεχνικών και επαγγελματικών τάξεων αμέσως ή εμμέσως, συλλέγουσι πληροφορίας ή στατιστικάς και παρέχουσι τοιαυτας προς τας αρχάς.
Τηρουσι πρωτόκολλον πασών των Επιχειρήσεων των υπαγομένων εις την δικαιοδοσίαν των.
Γνωμοδοτουσι περί Νομοσχεδίων και Διαταγμάτων σχετιζομένων με τα Επαγγελματικά και βιοτεχνικά συμφέροντα με την σύστασιν Επαγγελματικών Επιμελητηρίων δι ’ αποστάσεως τμήματος εκ της δικαιοδοσίας των.
Υποβάλλουσι κατ’ έτος μέχρι τέλους Απριλίου εις το Υπουργείον της Εθνικής Οικονομίας έκθεσιν περιληπτικήν της γενομένης κατά το λήξην έτος επαγγελματικής και βιοτεχνικής κινήοεως μετά των επ’ αυτής παρατηρήσεων και συστάσεων αυτών. (…)
-Δύνανται να συγκαλώσιν εις σύσκεψιν ωρισμένας κατηγορίας ή και πάντα σύλλογον, τον σύλλογον της περιφέρειας των προς εξέτασιν ειδικών ζητημάτων επαγγελματικών ή βιοτεχνικών.»
Αυτό το βασικό νομοθετικό πλαίσιο ήταν επίτευγμα των τότε μικρομεσαίων επιχειρηματιών (Επαγγελματιών, Βιοτεχνών (μικρο)Εμπόρων) που συνέλαβαν την ιστορική αποστολή τους με αποτέλεσμα οι διατυπώσεις αυτές να εξακολουθούν και σήμερα να είναι ισχύουσες, προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα.
Ιστορικά γεγονότα
Στα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη δράση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου ήταν η συμμετοχή των ηγετικών και απλών μελών του στις μεγάλες κινητοποιήσεις της δεκαετίας του 1920, διεκδικώντας τη λύση σοβαρών προβλημάτων των επαγγελματοβιοτεχνών. Κορυφαία εκδήλωση θεωρείται η «ματωμένη Πέμπτη» των μικρομεσαίων στις 10 Μαρτίου 1927 που διοργάνωσε η ΓΣΕΒΕ σε συνεργασία με το ΕΕΑ.
Η πανεπαγγελματική απεργία της 10ης Μαρτίου 1927, παρά την τραγική της κατάληξη, αποτέλεσε την αφορμή για να τεθούν µε πρωτοφανή δυναμισμό, επί τάπητος, σημαντικά ζητήματα της τάξης των επαγγελµατοβιοτεχνών για τους μελλοντικούς αγώνες τους.
Οι πρώτοι (3) νεκροί στη συνδικαλιστική ιστορία των επαγγελματοβιοτεχνών, έπεσαν από σφαίρες, στις 10 Μαρτίου 1927, στην οδό Πανεπιστημίου, στο ύψος του οποίου σήμερα έχει έδρα το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών. Εκεί δόθηκε και η μεγαλύτερη μάχη της απεργίας!
Ιστορικά η μεσαία τάξη έβαλε τη σφραγίδα της στην κοινωνία με την παρέμβασή της στο κίνημα του Γουδή, το 1909 – 1910, διασώζοντας τη δημοκρατική εξέλιξη του κινήματος και το πέρασμα της χώρας στη σύγχρονη εποχή.
Σημειώνουμε δε ότι το ΕΕΑ εκπροσωπήθηκε και πολιτικώς, στη Γερουσία, με 2 γερουσιαστές, στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Πρώτος Πρόεδρος του ΕΕΑ ήταν ο Γεώργιος Λαμπρινάκος με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Κυπαρισσιώτη, επιφανή στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος των μικρομεσαίων.
Ο Πρόεδρος του τότε Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Τμήματος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Γεώργιος Λαμπρινάκος, ανακοινώνει τον Απρίλιο του 1925, με περηφάνια την κυβερνητική κατάθεση σχεδίου Νόμου περί συστάσεως Επαγγελματικών & Βιοτεχνικών Επιμελητηρίων, λέγοντας τα εξής: «ουχί με τας παρά της Κοινοβουλευτικής επιτροπής παραταχθείσας τροποποιήσεις αλλά συμφώνως με τας βλέψεις του Επαγγελματικού κόσμου … καίτοι δεν εδημοσιεύθη (ακόμη) ο ως άνω νόμος, το Εμπορικόν Επιμελητήριον ανεγνώρισεν από τούδε το Επαγγελματικόν Επιμελητηριον και κάλεσαν τον Πρόεδρον του τμήματος εις τας εκλογάς της Διοικούσης Επιτροπής του Εμπορικού ουχί ως Πρόεδρον του τμήματος αλλά ως Πρόεδρον του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών»
Ο ίδιος ο κ. Λαμπρινάκος, ως πρόεδρος πλέον του Επαγγελματοβιοτεχνικού Επιμελητηρίου, στην πανηγυρική συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 14/6/1925 ανέφερε με ενθουσιασμό: «Αι επαγγελματικαί και βιοτεχνικαί τάξεις, αποτελούσαι μέγα μέρος του εργαζομένου λαού, εκτός της μεγάλης συμβολής, την οποία παρέχουσιν εις την οικονομικήν ζωήν και την εν γένει εθνικήν οικονομίαν, επιτυγχάνουσα την οργάνωσιν αυτού, της οποίας επιστέγασμα είτε ο νεοπαγής θεσμός».
Από το 1925 στο σήμερα
Σήμερα το ΕΕΑ είναι ένα επιμελητήριο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, είναι ΝΠΔΔ, αυτοτελής φορέας ελεύθερων επαγγελματιών μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων Εμπορίου και Υπηρεσιών, θεσμοθετημένος σύμβουλος της Πολιτείας και ταυτόχρονα εκπρόσωπος των επιχειρήσεων – μελών του.
Είναι το μεγαλύτερο Επιμελητήριο της χώρας σε αριθμό μελών.
Διοικείται από 51μελές αιρετό Διοικητικό Συμβούλιο και 9μελή Διοικητική Επιτροπή.
Αναπτύσσει δράσεις προς κάθε κατεύθυνση με σκοπό την υπεράσπιση της επιχειρηματικότητας, της οικονομίας και της συνοχής της κοινωνίας με την υποβολή προς την Πολιτεία εισηγήσεων συμβουλευτικού και γνωμοδοτικού χαρακτήρα, (Ν. 4497/2017).
Μέσα από συνεχή εκσυγχρονισμό, το ΕΕΑ σήμερα είναι στην πραγματικότητα «Ηλεκτρονικό Επιμελητήριο» όπως τα σύγχρονα ευρωπαϊκά επιμελητήρια! Διαθέτει σύγχρονη διαδραστική ιστοσελίδα και αντιμετώπισε ταχύτατα και αποτελεσματικά τους κανόνες διεξαγωγής ηλεκτρονικών εργασιών που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού. Σήμερα τα μέλη εξυπηρετούνται, σχεδόν στο σύνολο, ηλεκτρονικά.
Το ΕΕΑ έχει συγκροτήσει 24 θεματικές και κλαδικές επιτροπές για μελέτη και προώθηση λύσεων σε προβλήματα κλάδων και επιχειρήσεων.
Διαθέτει ειδικούς συμβούλους – συνεργάτες που απαντούν στα προβλήματα των επιχειρήσεων.
Αναπτύσσει ευρύτατη κοινωνική δράση στήριξης πληττομένων ομάδων πληθυσμού.
